Typy serwerów: czym się charakteryzują?

Po udzieleniu odpowiedzi na pytanie: "co to jest serwer?", zagłębimy się w temat i konsekwentnie przeanalizujemy wszystko, co z nim związane. Przede wszystkim należy zrozumieć klasyfikację serwerów, czyli odpowiedzieć na pytanie: jak wyglądają i jakie są rodzaje serwerów? Następnie możemy dowiedzieć się, do czego służą serwery i jak działają. Zacznijmy od pierwszego pytania - rodzaje serwerów. Najprostszym sposobem klasyfikacji serwerów są dwie kategorie:

• wygląd (konstrukcja i implementacja techniczna);
• klasa pojemności (docelowy wolumen operacyjny).

Przyjrzyjmy się im bliżej:

1. Rodzaje serwerów.

а) serwery stelażowe.

Samodzielne moduły są instalowane w postaci pionowych paneli w specjalnych szafach, stąd nazwa. Każdy serwer posiada kompletny zestaw komponentów: procesor, dysk twardy, pamięć, zasilanie itp. Takie rozwiązanie pozwala zaoszczędzić miejsce, ale jednocześnie zapewnić serwerom duże obciążenie operacyjne. Każdy moduł może być odpowiedzialny za oddzielne funkcje serwera lub może być połączony w jedną sieć z innymi modułami w celu zwiększenia mocy operacyjnej. W razie potrzeby moduł można usunąć ze wspólnej szafy lub wymienić.

Z drugiej strony, taka architektura nieco komplikuje konserwację i nakłada zwiększone wymagania dotyczące systemów chłodzenia i zasilania, klimatu w pomieszczeniu, izolacji akustycznej itp. Serwery stelażowe najlepiej sprawdzają się w centrach danych, firmach hostingowych i dużych korporacjach. Zwiększone koszty utrzymania są pokrywane przez pełną autonomię, niezawodność i ochronę przed przerwami w działaniu.

b) serwery blade.

Ten typ serwera różni się tym, że moduły są zmniejszone i połączone jednym korpusem (obudową). Są one podobne do dysków, które są wkładane do rowków w jednym rzędzie (jak kasety maszynki do golenia). Chodzi o kompaktowość, w której urządzenia do obsługi serwera są umieszczone we wspólnym bloku (klastrze) ze wspólnym systemem zasilania i chłodzenia, co pozwala znacznie zaoszczędzić miejsce. Moduły można również wyjmować pojedynczo ze wspólnej obudowy, co ułatwia i przyspiesza ich wymianę lub zmianę konfiguracji klastra.

Jednocześnie takie serwery blade tracą moduły na mocy operacyjnej, są trudniejsze w utrzymaniu i mogą komplikować kontrolę przepływu pracy w przypadku niewłaściwego rozłożenia obciążenia między serwerami (co może skutkować np. przegrzaniem korpusu itp.).

Najlepsze serwery dyskowe są odpowiednie dla dużych firm, które chcą mieć niezawodny autonomiczny system serwerowy.

c) serwery wieżowe.

W tym przypadku serwer znajduje się we własnym odizolowanym budynku, który wygląda jak kolumna lub wieża. Ten typ serwera nie wymaga dużych kosztów konserwacji i chłodzenia, a także zużywa znacznie mniej energii elektrycznej. Zewnętrznie przypomina jednostkę systemową zwykłego komputera stacjonarnego.

Serwery wieżowe są zwykle montowane i konfigurowane oddzielnie, w zależności od konkretnych zadań, które będą wykonywać, więc istnieje możliwość dodatkowej indywidualnej konfiguracji.

Moc takich serwerów jest gorsza od dwóch pierwszych typów, ale wygrywa w kosztach początkowych. Dobrze nadaje się dla firm IT, małych firm, sieci gier itp. Przy prawidłowej eksploatacji serwer tower jest dość niezawodny i pozwala na posiadanie własnej bazy danych na fizycznym nośniku.

2. Klasy serwerów.

Najczęściej podział na klasy odbywa się według klasycznego schematu "poziomów": podstawowy - średni - wysoki. W tym przypadku każdy taki poziom reprezentuje stopień obciążenia spowodowany wymaganiami oprogramowania i liczbą użytkowników w sieci obsługiwanej przez serwer. Innymi słowy, w zależności od wymaganej mocy operacyjnej, serwery są klasyfikowane na trzech poziomach:

а) Poziom podstawowy.

Oznacza to minimalną ilość pracy wymaganą dla samodzielnego serwera fizycznego. Zazwyczaj jest to mała docelowa sieć lokalna z własną bazą danych lub zwiększone zapotrzebowanie na moc roboczą od pojedynczego użytkownika. Widok wieży serwera może całkiem dobrze poradzić sobie z tym zadaniem.

b) Poziom grupy roboczej.

Jest to poziom firm, które wymagają nie tylko dodatkowej mocy i własnej bazy danych dla sieci komputerów, ale także koordynacji usług - księgowości, sprzętu biurowego, wyszukiwania i udostępniania plików w sieci wewnętrznej itp. W zależności od liczby pracowników i złożoności wykonywanych operacji, inżynierowie systemowi instalują kilka serwerów typu tower lub tworzą niezbędną liczbę klastrów z serwerów dyskowych.

b) Poziom korporacyjny.

Jak sama nazwa wskazuje, jest to poziom dużych firm i korporacji ze złożoną siecią komunikacyjną, która wymaga wysokiego poziomu odporności systemu na awarie i ochrony danych. W większości przypadków poziom korporacyjny korzysta z własnych aplikacji usługowych i sprzętowych, co zwiększa wymagania dotyczące autonomii i bezpieczeństwa serwerów, które znajdują się w specjalnym pomieszczeniu. W tym przypadku konieczna jest nieprzerwana praca, więc wybór zatrzymuje się na serwerach dyskowych lub stelażowych.

Ten podział pomaga w szybszej nawigacji przy wyborze i zakupie serwera.

Istnieją również inne sposoby klasyfikacji serwerów, a poniższy artykuł pomoże je zrozumieć.