Czym różnią się uwierzytelnianie i autoryzacja?

Stworzyliśmy ten kompleksowy przewodnik, aby pomóc Ci zrozumieć różnice między uwierzytelnianiem a autoryzacją. Znajomość różnic między uwierzytelnianiem a autoryzacją ma kluczowe znaczenie dla firm, które chcą zapewnić bezpieczeństwo swoich danych i systemów. W tym przewodniku wyjaśnimy, czym są uwierzytelnianie i autoryzacja, jakie są między nimi różnice i podzielimy się najlepszymi praktykami, aby zapewnić bezpieczeństwo danych.

Wprowadzenie

Uwierzytelnianie i autoryzacja to dwa ważne pojęcia w bezpieczeństwie komputerowym. Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika, urządzenia lub usługi. Z kolei autoryzacja to proces przyznawania lub odmawiania dostępu do zasobu na podstawie uprawnień uwierzytelnionego użytkownika. Te dwie koncepcje współpracują ze sobą, aby zapewnić bezpieczeństwo danych i systemów.

Uwierzytelnianie

Czym jest uwierzytelnianie?

Uwierzytelnianie odnosi się do procesu weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia, umożliwiając autoryzowany dostęp do wrażliwych informacji lub systemów. Jest to istotny aspekt cyberbezpieczeństwa, a istnieją różne typy i techniki uwierzytelniania w celu zapewnienia bezpiecznego dostępu.

Rodzaje uwierzytelniania

Czynniki (typy) uwierzytelniania to sposoby weryfikacji tożsamości użytkownika przed przyznaniem dostępu do systemu lub aplikacji. Trzy główne typy uwierzytelniania to:

1. Coś, co wiesz: Ten typ uwierzytelniania obejmuje weryfikację tożsamości użytkownika na podstawie znajomości sekretu, takiego jak hasło, kod PIN lub odpowiedź na pytanie zabezpieczające.

2. Coś, comasz: Ten typ uwierzytelniania obejmuje weryfikację tożsamości użytkownika na podstawie posiadania fizycznego obiektu, takiego jak karta inteligentna, token lub urządzenie mobilne.

3. Coś, czym jesteś: Ten rodzaj uwierzytelniania obejmuje weryfikację tożsamości użytkownika na podstawie cech fizycznych, takich jak odciski palców, rozpoznawanie twarzy lub skanowanie siatkówki oka.

Czynniki uwierzytelniania odnoszą się do różnych informacji lub danych uwierzytelniających, które są używane do uwierzytelniania tożsamości użytkownika, w tym hasła identyfikatora użytkownika, hasła nazwy użytkownika i kombinacji hasła nazwy użytkownika.

Techniki uwierzytelniania:

Uwierzytelnianie na podstawie hasła jest prostą i szeroko stosowaną techniką, w której użytkownik podaje nazwę użytkownika lub adres e-mail i hasło, aby uzyskać dostęp do systemu lub aplikacji. Hasło jest porównywane z wcześniej zapisaną wartością skrótu w systemie w celu sprawdzenia, czy użytkownik jest uprawniony do dostępu do systemu.

Uwierzytelnianie bezhasłowe eliminuje potrzebę tworzenia i zapamiętywania przez użytkowników złożonych haseł, umożliwiając im dostęp do systemu lub aplikacji bez konieczności wprowadzania hasła. Zamiast tego użytkownik jest uwierzytelniany za pomocą innych środków, takich jak uwierzytelnianie biometryczne, tokeny lub karty inteligentne.

• 2FA/MFA (uwierzytelnianie dwuskładnikowe/wieloskładnikowe) to technika, która wymaga od użytkowników podania dwóch lub więcej form uwierzytelniania w celu uzyskania dostępu do systemu lub aplikacji. Może to obejmować hasło i skan odcisku palca.

• Pojedyncze logowanie (SSO ) umożliwia użytkownikom dostęp do wielu aplikacji lub systemów za pomocą jednego zestawu danych logowania. Technika ta zmniejsza potrzebę zapamiętywania przez użytkowników wielu haseł i upraszcza proces logowania. SSO jest zwykle używane w środowiskach korporacyjnych, w których pracownicy muszą mieć dostęp do różnych systemów i aplikacji.

• Uwierzytelnianie społecznościowe umożliwia użytkownikom dostęp do systemu lub aplikacji przy użyciu ich danych logowania do mediów społecznościowych, takich jak konto Facebook lub Google. Technika ta upraszcza proces uwierzytelniania dla użytkowników i może być bezpieczniejsza niż uwierzytelnianie oparte na hasłach, ponieważ platformy mediów społecznościowych często mają zaawansowane środki bezpieczeństwa.

Aby zapewnić bezpieczny dostęp, kluczowe jest posiadanie serwera uwierzytelniającego lub usługi uwierzytelniania w celu potwierdzenia tożsamości użytkownika i zarządzania kontrolą dostępu do wrażliwych danych i systemów. Właściwe protokoły uwierzytelniania, takie jak uwierzytelnianie serwera i kombinacja nazwy użytkownika i hasła, są wymagane do ochrony przed zagrożeniami cybernetycznymi.

Autoryzacja

Czym jest autoryzacja?

Autoryzacja to proces określania, czy użytkownik lub urządzenie ma niezbędne uprawnienia do uzyskania dostępu do określonego zasobu. Pomaga chronić wrażliwe informacje i systemy przed nieautoryzowanym dostępem.

Aby zdefiniować autoryzację, oznacza to przyznanie lub odmowę dostępu do określonego zasobu na podstawie stanu uwierzytelnienia i autoryzacji użytkownika lub urządzenia. Proces autoryzacji użytkownika obejmuje sprawdzenie stanu uwierzytelnienia użytkownika, weryfikację jego poświadczeń, a następnie sprawdzenie stanu autoryzacji w celu określenia, do jakich zasobów ma on dostęp.

Client ID to unikalny identyfikator przypisany do aplikacji klienckiej, która jest uprawniona do dostępu do zasobu. Jest on używany w procesie uwierzytelniania i autoryzacji, aby upewnić się, że aplikacja kliencka ma niezbędne uprawnienia do uzyskania dostępu do żądanego zasobu.

Rodzaje autoryzacji

Istnieją różne rodzaje autoryzacji, z których każdy ma swoje mocne i słabe strony.

• Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC): Ten typ autoryzacji przyznaje dostęp do zasobów w oparciu o rolę użytkownika w organizacji.
• Kontrola dostępu oparta naatrybutach (ABAC): Ten typ autoryzacji przyznaje dostęp do zasobów na podstawie atrybutów użytkownika, takich jak stanowisko, dział lub lokalizacja.
• Mandatory Access Control (MAC): Ten typ autoryzacji opiera się na ogólnosystemowych zasadach, które określają, którzy użytkownicy lub procesy mogą uzyskać dostęp do określonych zasobów.
• Discretionary Access Control (DAC): Ten typ autoryzacji pozwala indywidualnym użytkownikom kontrolować dostęp do zasobów, których są właścicielami lub które kontrolują.
• Kontroladostępu oparta na regułach (RBAC): Ten typ autoryzacji przyznaje dostęp do zasobów w oparciu o zestaw predefiniowanych reguł, które mogą być tworzone przez administratorów lub samych użytkowników.

Techniki autoryzacji

• Kontrola dostępu oparta narolach (RB AC) to technika, która przypisuje użytkowników do określonych ról w organizacji lub systemie i przyznaje uprawnienia na podstawie tych ról. Technika ta upraszcza zarządzanie uprawnieniami użytkowników i zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych.

• JSON web token (JWT ) to kompaktowy i bezpieczny sposób przesyłania danych między stronami. Jest często używany do uwierzytelniania i autoryzacji użytkowników w aplikacjach internetowych. JWT są samodzielne i zawierają wszystkie niezbędne informacje, eliminując potrzebę wyszukiwania danych użytkownika w bazie danych za każdym razem, gdy użytkownik żąda dostępu.

• Security Assertion Markup Language (SAML) to oparty na XML protokół wymiany danych uwierzytelniania i autoryzacji między stronami. Jest często używany do uwierzytelniania jednokrotnego logowania (SSO) w wielu systemach i aplikacjach. SAML umożliwia przesyłanie informacji o uwierzytelnianiu i autoryzacji użytkowników między różnymi domenami i aplikacjami.

• Autoryzacja OpenID to protokół uwierzytelniania, który umożliwia użytkownikom logowanie się do wielu witryn internetowych przy użyciu jednego zestawu poświadczeń. OpenID wykorzystuje zdecentralizowany system uwierzytelniania, który weryfikuje tożsamość użytkownika bez konieczności podawania hasła do każdej witryny z osobna. Technika ta ułatwia użytkownikom dostęp do wielu systemów i aplikacji bez konieczności zapamiętywania wielu zestawów danych logowania.

• OAuth to struktura autoryzacji, która umożliwia aplikacjom dostęp do zasobów użytkownika w innej usłudze. Umożliwia użytkownikom udzielanie dostępu do aplikacji innych firm bez konieczności udostępniania swoich danych logowania. OAuth jest powszechnie używany przez platformy mediów społecznościowych, umożliwiając użytkownikom logowanie się do aplikacji innych firm za pomocą ich kont w mediach społecznościowych. Zapewnia to dodatkową warstwę bezpieczeństwa zarówno dla użytkownika, jak i usługodawcy.

Uwierzytelnianie a autoryzacja

Różnice między uwierzytelnianiem a autoryzacją

Chociaż uwierzytelnianie i autoryzacja mogą wydawać się podobne, w rzeczywistości są to odrębne procesy, które służą różnym celom w zapewnieniu bezpiecznego dostępu do zasobów. Uwierzytelnianie polega na weryfikacji tożsamości użytkownika, podczas gdy autoryzacja polega na określeniu, co ten użytkownik może zrobić po zweryfikowaniu jego tożsamości.

Innymi słowy, uwierzytelnianie polega na ustanowieniu zaufania, podczas gdy autoryzacja polega na zarządzaniu tym zaufaniem. Na przykład, gdy wprowadzasz swoją nazwę użytkownika i hasło, aby zalogować się na stronie internetowej, przechodzisz proces uwierzytelniania. Po zalogowaniu witryna korzysta z autoryzacji, aby określić, jakie działania możesz podjąć, takie jak przeglądanie określonych stron lub przesłanie formularza.

Są to ściśle powiązane pojęcia, ale istnieją między nimi pewne kluczowe różnice. Oto niektóre z najważniejszych różnic:

Jak uwierzytelnianie i autoryzacja współpracują ze sobą

Przypadki, w których uwierzytelnianie i autoryzacja współpracują ze sobą obejmują:

Gdy używasz odcisku palca do odblokowania telefonu (uwierzytelnianie), telefon używa autoryzacji, aby określić, do jakich aplikacji i danych masz dostęp na podstawie swojego profilu użytkownika.

Po zalogowaniu się do witryny bankowości internetowej (uwierzytelnianie), witryna korzysta z autoryzacji, aby określić, do jakich transakcji jesteś upoważniony na podstawie ustawień konta.

Chociaż uwierzytelnianie i autoryzacja działają ręka w rękę, często są mylone lub używane zamiennie. Na przykład, ktoś może powiedzieć, że musi "uwierzytelnić" swój dostęp do określonego pliku, podczas gdy tak naprawdę ma na myśli, że musi "autoryzować" swój dostęp.

Znaczenie właściwego uwierzytelniania i autoryzacji

Kontrola dostępu jest istotnym elementem procesów uwierzytelniania i autoryzacji. Zapewniają one, że tylko autoryzowani użytkownicy mogą uzyskać dostęp do zasobów i że ci użytkownicy mogą uzyskać dostęp tylko do zasobów, do których zostali upoważnieni. Różnica między uwierzytelnianiem a autoryzacją jest kluczowa do zrozumienia podczas wdrażania kontroli dostępu. Podczas gdy uwierzytelnianie potwierdza tożsamość użytkownika, autoryzacja określa, jakie działania mogą wykonywać po uwierzytelnieniu.

Bezpieczeństwo informacji jest kolejnym krytycznym aspektem uwierzytelniania i autoryzacji. Solidne protokoły uwierzytelniania i autoryzacji pomagają zapewnić poufność, integralność i dostępność informacji. Chroniąc wrażliwe dane i systemy przed zagrożeniami cybernetycznymi, odpowiednie protokoły uwierzytelniania i autoryzacji mogą pomóc w zapobieganiu naruszeniom danych i innym incydentom związanym z bezpieczeństwem.

Konsekwencje nieodpowiedniego uwierzytelniania lub autoryzacji mogą być poważne. Bez odpowiedniego uwierzytelnienia i autoryzacji nieautoryzowani użytkownicy mogą uzyskać dostęp do wrażliwych danych lub systemów, co prowadzi do naruszenia danych lub awarii systemu. Incydenty te mogą skutkować stratami finansowymi, utratą reputacji i odpowiedzialnością prawną.

Aby uniknąć tych konsekwencji, konieczne jest wdrożenie silnych protokołów uwierzytelniania i autoryzacji. Protokoły te powinny obejmować wiele czynników uwierzytelniania, takich jak hasła, dane biometryczne lub tokeny. Ponadto kontrola dostępu powinna opierać się na zasadzie najmniejszych uprawnień, która zapewnia użytkownikom dostęp tylko do zasobów niezbędnych do ich pracy.

Najlepsze praktyki uwierzytelniania i autoryzacji

Aby zagwarantować bezpieczeństwo informacji, organizacje muszą przestrzegać najlepszych praktyk w zakresie uwierzytelniania i autoryzacji. Poniżej znajdują się niektóre z najlepszych praktyk, które organizacje powinny stosować:

• Stosować solidne mechanizmy uwierzytelniania, takie jak uwierzytelnianie wieloskładnikowe lub dwuskładnikowe, w celu uwierzytelniania tożsamości użytkowników, systemów i urządzeń.
• Wdrożyć mechanizmy kontroli dostępu, takie jak RBAC lub ABAC, aby zapewnić, że użytkownicy mogą uzyskać dostęp tylko do wymaganych zasobów i wykonać niezbędne czynności, do których są upoważnieni.
• Regularnie oceniaj i aktualizuj mechanizmy kontroli dostępu, aby upewnić się, że są one skuteczne i aktualne.
• Wdrożenie zasad dotyczących haseł, które wymagają od użytkowników tworzenia silnych haseł, wykorzystujących techniki takie jak kombinacja wielkich i małych liter, cyfr i symboli.
• Wdrożenie planów reagowania na incydenty bezpieczeństwa w celu wykrywania i reagowania na incydenty bezpieczeństwa w odpowiednim czasie, zwłaszcza w przypadku zarządzania API stron trzecich i platform przetwarzania w chmurze.
• Korzystaj z szyfrowania w celu ochrony danych zarówno podczas przesyłania, jak i przechowywania, zwłaszcza w przypadku danych wrażliwych.
• Regularnie edukuj pracowników w zakresie najlepszych praktyk uwierzytelniania i autoryzacji, w tym tworzenia solidnych haseł i rozpoznawania prób phishingu.
• Przeprowadzaj regularne audyty bezpieczeństwa, aby zidentyfikować słabe punkty i upewnić się, że środki bezpieczeństwa są skuteczne, szczególnie w przypadku popularnych platform i środowisk przetwarzania w chmurze.

Podsumowanie

Podsumowując, uwierzytelnianie i autoryzacja to dwa ważne pojęcia w bezpieczeństwie komputerowym. Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia, podczas gdy autoryzacja to proces przyznawania lub odmowy dostępu do zasobu w oparciu o uprawnienia uwierzytelnionego użytkownika. Te dwie koncepcje współpracują ze sobą, aby zapewnić bezpieczeństwo danych i systemów.

Wdrażając silne zasady uwierzytelniania i autoryzacji, możesz pomóc chronić swoje systemy i dane przed nieautoryzowanym dostępem. Ważne jest, aby pamiętać, że są to tylko dwa z wielu elementów kompleksowej strategii bezpieczeństwa, ale są one niezbędne do zapewnienia integralności i poufności danych.